Σάββατο 20 Απριλίου 2013
Τρίτη 9 Απριλίου 2013
Για κοιτάξτε...
Η συγκεκριμένη "λαγουδίνα" συνηθίζει να παρκάρει στη μοναδική ράμπα αναπήρων που υπάρχει σε οικισμό όπου διαμένουν 3 ανάπηροι... Το αυτοκίνητο της εν λόγω λαγουδίνας (γιατί περί οργάνου της κυπριακής δημοκρατίας πρόκειται) βρίσκεται εσκεμμένα και επί καθημερινής βάσεως παρκαρισμένο στη ράμπα αναπήρων, όπως μπορείτε να παρατηρήσετε και στη φωτογραφία.
Βρήκα αυτή τη φωτογραφία με το πιο πάνω σχόλιο στο facebook. Τα σχόλια δικά σας...
Το δικό μου σχόλιο.. Είμαστε μια κοινωνίας για να 'μαστε!! Σε όλους τους τομείς!!
Κυριακή 31 Μαρτίου 2013
Συνέδριο για αξιοποίηση των ΤΠΕ στα μαθηματικά...
Πρόκειται νομίζω για ένα συνέδριο που έχει άμεση σχέση με το θέμα μας... Το συνέδριο θα πραγματοποιηθεί στη Λεμεσό, και μια από τις εισηγήσεις θα είναι της κυρίας Πίττας, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιό μας.. Για όσους βρούμε χρόνο, νομίζω θα είναι πολύ χρήσιμο (ελπίζω δηλαδή, γιατί από τον τίτλο έτσι φαίνεται)...
Τρίτη 19 Μαρτίου 2013
Πέμπτη 7 Μαρτίου 2013
Τα παιδιά του σήμερα...
Είναι απόσπασμα από την διαφήμιση της Εθνικής Τράπεζας Ελλάδας, που μας είχε προβάλει η κυρία Μαύρου στο συνέδριο της ΠΕΚ. Το βάζω για όσους δεν είχαν την τύχη να το δουν.
Αρχικά σκέφτηκα να γράψω "τα παιδιά του μέλλοντος'', αλλά όταν το ξανασκέφτηκα συνειδητοποίησα πως πρόκειται για τα παιδιά του σήμερα...
Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2013
Το Φιλανθρωπικό μοντέλο στο μεγαλείο του....
Παρακολουθώντας χτες μια εκπομπή στην τηλεόραση παρουσίασαν αυτό το video ως ένα από τα καλύτερα video του 2012, εκθιάζοντας τα σημαντικά μηνύματα που προβάλλει.... Τα σχόλια και τα συμπεράσματα δικά σας....
Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2013
Τρόποι εναλλακτικής επικοινωνίας μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο
Γιατί η επικοινωνία είναι ίσως ότι πιο σημαντικό ......
Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2013
Καλωσορίσατε στην Ολλανδία...
Από το facebook μιας φίλης... Αξίζει να το διαβάσετε..
Συχνά μου ζητάνε να περιγράψω την εμπειρία του να μεγαλώνει κανείς ένα παιδί με "ειδικές ανάγκες". Για να βοηθήσω τον κόσμο που δεν έχει βιώσει αυτή τη μοναδική εμπειρία, να την καταλάβει και για να φανταστεί πώς θα ήταν, σας λέω ότι κάπως έτσι είναι...
Όταν πρόκειται να φέρεις στον κόσμο ένα μωρό, είναι σαν να σχεδιάζεις ένα υπέροχο ταξίδι στην Ιταλία για τις διακοπές σου. Αγοράζεις ένα μάτσο οδηγούς και ετοιμάζεις τα ωραία σου σχέδια για το ταξίδι. Το Κολοσαίο,τον Δαυϊδ του Μιχαήλ Άγγελου,τις γόνδολες της Βενετίας. Μπορείς να μάθεις και μερικές χρήσιμες φράσεις στα Ιταλικά. Είναι όλα τόσο συναρπαστικά. Μετά από μήνες ευχάριστης αναμονής,φτάνει επιτέλους η πολυπόθητη ημέρα. Φτιάχνεις τις βαλίτσες σου και φεύγεις. Μερικές ώρες μετά ,το αεροπλάνο προσγειώνεται.Εμφανίζεται η αεροσυνοδός και αναγγέλει: «Καλωσορίσατε στην Ολλανδία». «Ολλανδία!» αναφωνείς,»Τι εννοείτε Ολλανδία; Εγώ συμφώνησα και έκλεισα για την Ιταλία.Όλη μου τη ζωή ονειρευόμουν να ταξιδέψω στην Ιταλία». Όμως έγινε αλλαγή στην πτήση. Προσγειώθηκε το αεροπλάνο στην Ολλανδία και εκεί πρέπει να μείνεις. Το σημαντικό είναι ότι δε σε πήγαν σε ένα απαίσιο,συχαμένο,βρώμικο μέρος,όπου συγκεντρώνει πείνα και αρρώστιες.
Είναι απλώς ένα διαφορετικό μέρος. Έτσι λοιπόν,πρέπει να βγεις έξω να αγοράσεις νέους οδηγούς. Πρέπει να μάθεις μία νέα γλώσσα από την αρχή και να γνωρίσεις μία τελείως νέα ομάδα ανθρώπων που διαφορετικά δε θα τύχαινε να τους συναντήσεις ποτέ. Είναι απλώς ένα καινούργιο μέρος. Έχει αργότερο ρυθμό και είναι λιγότερο εντυπωσιακό από την Ιταλία. Όταν όμως μείνεις λίγο καιρό εκεί και συγκεντρωθείς και κοιτάξεις γύρω σου,τότε αρχίζεις να παρατηρείς ότι η Ολλανδία έχει ανεμόμυλους, τουλίπες, Ρέμπραντς. Όλοι σου όμως οι γνωστοί είναι απασχολημένοι να πηγαινοέρχονται στην Ιταλία και όλοι καυχόνται για το πόσο υπέροχα πέρασαν εκεί. Κι εσύ για το υπόλοιπο της ζωής σου θα λες: «Να εκεί ακριβώς επρόκειτο να πάω και εγώ.Έτσι το είχα σχεδιάσει». Ο πόνος αυτός δε θα φύγει ποτέ γιατί η απώλεια ενός ονείρου είναι μία πολύ μεγάλη απώλεια.
Εάν όμως ξοδέψεις τη ζωή σου θρηνώντας το γεγονός ότι ποτέ δεν έφθασες στην Ιταλία, τότε δε θα μπορέσεις να ελευθερωθείς ώστε να χαρείς τα πολύ ειδικά και πολύ όμορφα πράγματα που συμβαίνουν στην Ολλανδία
Όταν πρόκειται να φέρεις στον κόσμο ένα μωρό, είναι σαν να σχεδιάζεις ένα υπέροχο ταξίδι στην Ιταλία για τις διακοπές σου. Αγοράζεις ένα μάτσο οδηγούς και ετοιμάζεις τα ωραία σου σχέδια για το ταξίδι. Το Κολοσαίο,τον Δαυϊδ του Μιχαήλ Άγγελου,τις γόνδολες της Βενετίας. Μπορείς να μάθεις και μερικές χρήσιμες φράσεις στα Ιταλικά. Είναι όλα τόσο συναρπαστικά. Μετά από μήνες ευχάριστης αναμονής,φτάνει επιτέλους η πολυπόθητη ημέρα. Φτιάχνεις τις βαλίτσες σου και φεύγεις. Μερικές ώρες μετά ,το αεροπλάνο προσγειώνεται.Εμφανίζεται η αεροσυνοδός και αναγγέλει: «Καλωσορίσατε στην Ολλανδία». «Ολλανδία!» αναφωνείς,»Τι εννοείτε Ολλανδία; Εγώ συμφώνησα και έκλεισα για την Ιταλία.Όλη μου τη ζωή ονειρευόμουν να ταξιδέψω στην Ιταλία». Όμως έγινε αλλαγή στην πτήση. Προσγειώθηκε το αεροπλάνο στην Ολλανδία και εκεί πρέπει να μείνεις. Το σημαντικό είναι ότι δε σε πήγαν σε ένα απαίσιο,συχαμένο,βρώμικο μέρος,όπου συγκεντρώνει πείνα και αρρώστιες.
Είναι απλώς ένα διαφορετικό μέρος. Έτσι λοιπόν,πρέπει να βγεις έξω να αγοράσεις νέους οδηγούς. Πρέπει να μάθεις μία νέα γλώσσα από την αρχή και να γνωρίσεις μία τελείως νέα ομάδα ανθρώπων που διαφορετικά δε θα τύχαινε να τους συναντήσεις ποτέ. Είναι απλώς ένα καινούργιο μέρος. Έχει αργότερο ρυθμό και είναι λιγότερο εντυπωσιακό από την Ιταλία. Όταν όμως μείνεις λίγο καιρό εκεί και συγκεντρωθείς και κοιτάξεις γύρω σου,τότε αρχίζεις να παρατηρείς ότι η Ολλανδία έχει ανεμόμυλους, τουλίπες, Ρέμπραντς. Όλοι σου όμως οι γνωστοί είναι απασχολημένοι να πηγαινοέρχονται στην Ιταλία και όλοι καυχόνται για το πόσο υπέροχα πέρασαν εκεί. Κι εσύ για το υπόλοιπο της ζωής σου θα λες: «Να εκεί ακριβώς επρόκειτο να πάω και εγώ.Έτσι το είχα σχεδιάσει». Ο πόνος αυτός δε θα φύγει ποτέ γιατί η απώλεια ενός ονείρου είναι μία πολύ μεγάλη απώλεια.
Εάν όμως ξοδέψεις τη ζωή σου θρηνώντας το γεγονός ότι ποτέ δεν έφθασες στην Ιταλία, τότε δε θα μπορέσεις να ελευθερωθείς ώστε να χαρείς τα πολύ ειδικά και πολύ όμορφα πράγματα που συμβαίνουν στην Ολλανδία
Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2013
Wheelchair Accessible Home .
Κάποιες φορές οι λύσεις είναι απλές και εύκολες. Κάποιες άλλες χρειάζονται χρήμα, χρόνο και δημιουργικότητα. Σημασία όμως έχει ότι υπάρχουν... Εμείς αρχίσαμε να τις γνωρίζουμε... Αυτοί που τις χρειάζονται τις ξέρουν;;;;;; Αν όχι γιατί;;;;;;
http://www.savetubevideo.com/?v=YhYQ57s8Myk
http://www.savetubevideo.com/?v=YhYQ57s8Myk
Κυριακή 3 Φεβρουαρίου 2013
Είναι η αρχή;;;;;
Η Τεχνική Επιτροπή Διευκολύνσεων Εμποδιζόμενων Ατόμων διοργάνωσε ημερίδα με θέμα "Προσβάσιμες πόλεις - Σχεδιάζω χωρίς να αποκλείω" πραγαμτοποιήθηκε το Σάββατο 2 Φεβρουαρίου στο Προεδρικό Μέγαρο.
Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2013
Σχεδιασμός για όλους - SOS!!!
Παρασκευή 25/01/2013, ώρα 6 το απόγευμα…
Πληροφορούμαι από τον εργοδότη μου ότι σε λίγο θα μας επισκεφτεί ένα άτομο με κινητική αναπηρία, χρήστης τροχοκαθίσματος. Σε λίγο χτυπά η πόρτα και πράγματι ήταν το συγκεκριμένο άτομο, συνοδευόμενο από μέλος της οικογένειας και οικιακή βοηθό. Η είσοδος στο κτίριο ήταν εύκολη, αφού το κτίριο είχε πρόσφατα ανακαινιστεί και τηρούσε τις προδιαγραφές του σχεδιασμού για όλους. Η είσοδος στον χώρο εργασίας όμως….
Αρχικά έπρεπε να μετακινηθούν τα έπιπλα που βρίσκονταν κοντά στην πόρτα, αφού η διαρρύθμιση του δωματίου δεν επέτρεπε την είσοδο τροχοκαθίσματος…. Μετά από λίγα λεπτά (…) το άτομο κατάφερε να εισέλθει.
Το δάπεδο στο χώρο αναμονής είχε χαλί και με την είσοδο του τροχοκαθίσματος στο χώρο, το χαλί (που δεν ήταν στερεωμένο) είχε μετακινηθεί, με αποτέλεσμα το τροχοκάθισμα να μην μπορεί να μετακινηθεί και το άτομο αναγκάστηκε να μείνει ακίνητο στη μέση του δωματίου μέχρι να έρθει η σειρά του….
Όταν τελικά ήρθε η σειρά του, έπρεπε να μπει στο επόμενο δωμάτιο… Χρειάστηκαν 5 λεπτά να διασχίσει το άτομο το διάδρομο (τριών μέτρων!!), με την βοήθεια της οικιακής βοηθού, καθώς στο διάδρομο υπήρχαν έπιπλα που δεν επέτρεπαν την άνετη διακίνηση του τροχοκαθίσματος…
Έπειτα χρειάστηκαν άλλα 2 λεπτά να περάσει από το διάδρομο στο επόμενο δωμάτιο, καθώς η πόρτα ήταν πολύ στενή και η διαδικασία έπρεπε να γίνει πολύ αργά….
Η διαδικασία εξόδου από το κτίριο η ίδια…
Η ντροπή που ένιωσα δεν περιγράφεται… Τότε ήταν που συνειδητοποίησα την ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΓΚΗ που υπάρχει τόσο στον προσωπικό χώρο του καθενός, όσο και στην κοινωνία γενικότερα για ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ!!!
Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2013
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)